Groenblijvende hagen

De keuze in hagen is enorm groot en neemt ieder jaar toe. Bij wintergroene hagen komt u al snel uit bij coniferen. De voor hagen geschikte soorten en cultivars groeien over het algemeen snel en vormen dus vlot een dichte erfscheiding.

Afwegingen

Hagen zijn meestal niet erg duur. Laat u goed informeren over soortkeuze, de gewenste groeiomstandigheden en groeiwijze van hagen. Snelgroeiende hagen kunnen eerder van onderen kaal worden als de lichtomstandigheden niet gunstig zijn en er onvoldoende of verkeerd onderhoud wordt gepleegd. In de winter kan een groenblijvende haag de winterzon verhinderen om in huis te schijnen. Dan is het beter een bladverliezende haag te kiezen. Houd daar bij uw keuze dus rekening mee.

Veel toegepaste haagconiferen:

Chamaecyapris lawsoniana is er in veel bladkleuren.
Cupressocyparis leylandii is de meest toegepaste soort.
Thuja plicata kent verschillende geschikte cultivars, onder andere ‘Atrovirens’.
Thuja occidentalis heeft uitstekende haagconiferen, onder andere‘Smaragd’, ‘Frieslandia’ en ‘Brabant’.

Taxus

Van Taxus, een aan de coniferen verwant geslacht met heel eigen kenmerken, zoals felrode schijnbessen, zijn verschillende soorten zeer geschikt voor hagen, met name opgaande cultivars van Taxus baccata en T. × media. Anders dan de meeste coniferen kan Taxus heel fors worden gesnoeid. Hij loopt zelfs vanuit kale takken weer helemaal groen uit.

Voor- en nadelen

Voordelen van Taxus zijn de vaak prachtige, volgroene kleur die een perfecte achtergrond bij een bloemenborder vormt, de langzame groei (dus minder onderhoud) en het feit dat Taxus ook in de schaduw groeit. Een nadeel is de prijs, zeker als u wat grotere exemplaren koopt. Verder is Taxus nogal giftig, met name voor paarden, maar ook voor ander vee, huisdieren en mensen.

Andere groenblijvende hagen:

Buxus: Door zijn dichte vertakking en fijne blad is Buxus goed in vorm te knippen. Er zijn zo’n tien verschillende soorten hulst en vele tientallen cultivars, waaronder vrij fors uitgroeiende. Voor de lage haagjes en randen wordt vooral het randpalmpje Buxus sempervirens ‘Suffruticosa’, gebruikt. Wie houdt van bont kiest voor ‘Aureovariegata’ met geel/groen gevlekt blad of voor ‘Marginata’ met een goudgeel randje. In de middeleeuwse kloostertuinen werd Buxus gebruikt om kruiden tegen konijnen te beschermen.
Ilex crenata: Dit is Chinese hulst die qua uiterlijk en indruk sterk aan Buxus doet denken en op dezelfde manier wordt toegepast. Het verschil zit vooral in de plaatsing van de bladeren aan de stengels: niet tegenover elkaar, maar versprongen.
Ilex aquifolium: Deze scherpe hulst vormt met zijn dichte vertakking en scherp gestekelde bladeren een ondoordringbare haag. Er zijn diverse (bonte) cultivars waarvan de vrouwelijke planten bessen kunnen dragen.
Prunus laurocerasus: De laurierkers met het grote, glanzende blad. De maat wisselt per cultivar. Ze kunnen snel tot een forse haag uitgroeien en moeten zorgvuldig worden geknipt.
Lonicera nitida: Deze wintergroene struikkamperfoelie is geschikt voor hagen tot een meter hoogte. ‘Baggesen’s Gold’ heeft goudgeel blad en blijft wat lager.